SON KORE GAZİSİNE SON GÖREV
Kazan’da hayatını kaybeden 85 yaşındaki Kore Gazisi Sabri Demirkaya son yolculuğuna dualarla uğurlandı.
Kore Gazisi Demirkaya Güvenç Mahallesinde İkindi vakti kılınan Cenaze Namazının ardından toprağa verildi.
Gazinin Cenaze Namazına ailesi ve mahalle sakinleri katıldı. Evinde hayatını kaybeden ve bir süre önce GATA’da Alzheimer tedavisi gören Gazi Demirkaya’nın herhangi bir rahatsızlığının bulunmadığı öğrenildi.
Kore’ye gönüllü gitti
Babasının Kore’ye gidişini ve orada yaşadıklarını anlatan oğlu Mustafa Demirkaya babasının 1951 yılında askere gittiğini ve acemi eğitimini Etimesgut’da Zırhlı Birlikler Tümeninde yaptığını belirterek, “Burada görev yaparken komutanları Kore’ye bir şoför göndereceklerini onu da kura ile belirleyeceklerini söylerler. Babam bunu duyunca içinden “Allahım umarım kurada ben çıkarım” diye geçirir. Kurada başkası çıkınca da üzülür. Ancak sonraki günlerde kurada ismi çıkan askerin ailesi gelerek oğullarının Kore gitmesini istemediklerini söylerler. Komutanlar bu ailenin isteğini dikkate alarak Kore’ye başka bir askeri yine kura ile göndermeye karar verirler. Kura çekilince de babamın ismi çıkar ve böylece dileği yerine gelmiş olur. dedi.
Türk’ün gücünü gösterdi
Babasının Kore’ye bir ay süren deniz yolculuğu ile gittiğini ve burada yaşadığı bir olayı ise babasından naklederek şöyle anlattı. “Gemi Japonya sahillerine geldiğinde bir Amerikalı askerin Japon askerleriyle bilek güreşi yaptığını gördüm. Amerikalı Japon askerlerini tek tek yeniyordu. Ben de kendime güveniyordum ve karşısına çıktım, Amerikalıyı yendim. Orada bulunan Japonlar “Yenilmez Türk” diyerek kendi dillerinde bana tezahüratta bulundular. Kore’de kaldığım süre içinde kimse bileğimi bükemedi.”
Size minnettarız
Babasıyla gurur duyduğunu söyleyen oğlu Mustafa çalıştığı iş yerinde Güney Kore’den gelen bir ekiple çalıştığını, babasının Kore Gazisi olduğunu öğrendiklerinde hepsinin gelip kendisine sarıldığını ve teşekkür edip minnet duygularını ifade ettiklerini söyledi.
Ölmümden korkmayan askerler geliyor
Muhabere bölüğünde şoför olarak görev yapan babam Korelilerin Türkleri ve Türk askerlerini çok sevdiklerini her fırsatta bize anlatır, “Türk askerlerini gördükleri vakit “Ölümden korkmayan askerler geliyor” diye seslenirlerdi.